Het creatieve proces is een wonderlijk ding. Je schrijft liedjes, neemt ze op, en ineens zie en hoor je alles anders. Dat overkwam Inge van Calkar, die we nog kennen van haar deelname aan De Beste Singer-Songwriter van Nederland. Gaandeweg is haar smaak, stijl en aanpak veranderd. Dan kun je wel stug door blijven gaan op de oude voet, maar de verlokkingen van een nieuwe richting zijn veel interessanter. Die innerlijke stem moest ze gewoon volgen voor het komende, tweede album. De akoestische gitaar werd ingeruild voor een elektrische, terwijl de liedjes een elektronica injectie meekregen, die ze veel meer suspense geeft. Een eerste single van het album dat als werktitel Black Confetti heeft meegekregen, is ‘Imaginary’, een sexy Indie Pop rocker waar Florence ongetwijfeld haar mooiste jurk voor zou hebben aangetrokken, en anders PJ Harvey wel. Live is Inge een vergelijkbare “verschijning” in het wit, zij het niet per se in een jurk. Daar draagt ze een matching witte Fender Jazzmaster gitaar bij. Cooool! “Dat nummer gaat erover dat je de wereld negatief ziet, als je alleen maar naar beneden kijkt,” zegt Van Calkar. “Ik ben niet depressief trouwens, hoi!” Denk niet dat het hierbij blijft, want er zit nog veel meer in het muzikale vat, onder andere nog nummers geschreven met Bas Kennis van Bløf. Dat interessante nieuwe artistieke proces begon met opnames met producer Reyn Ouwehand, die ook haar titelloze debuut uit 2014 voor zijn rekening nam. Hij is het type van de noest almaar voortwerkende ambachtsman met een oor voor liedjes en instrumenten. Top hoor. Twee jonge producers – Freek van der Heide en Jeroen Sjoers – mochten verder stoeien met de opnames en voegden laagjes elektronica toe. Bij de tweede single ‘Lucky Charm’ pakt de nieuwe aanpak verbluffend goed uit. “Dit nummer gaat over het geval dat je alleen lol kunt hebben of jezelf kunt zijn met een wijntje op,’ legt ze uit. ‘Overigens ben ik ook al geen alcoholist.” Inge is ook begonnen te schrijven met die twee nieuwkomers en toptrack Imaginary is het resultaat. Wat je hoort is wat donkerder muziek dan voorheen, niet zo heel vreemd voor een zangeres met een afgeronde studie psychologie op haar naam. Van Calkar: “Die nieuwe nummers hebben een donkere laag die een kant van menselijkheid beschrijven die je liever niet laat zien.” Soms is het een tikkeltje psychedelisch of James Bond-achtig. Bands als Radiohead en Grizzly Bear behoren tot de muzikale aanknopingspunten, net als sterke vrouwen PJ Harvey en Alanis Morrissette, terwijl ook de catchy popkant van Kylie doorsijpelt. Vergeet voor het gemak even haar oudere werk, ook dat met haar oude band ZaZa waarmee ze nog 3FM Serious Talent was en in DWDD stond. Niet dat die muziek slecht was. Verre van zelfs. Maar deze nieuwe stap zet haar in één klap in de moderne tijd. Dit is niet de fragiele singer-songwriter met een muts op, zoals ze het zelf zo fraai uitdrukt. Nee, hier is een artieste opgestaan die het aandurft et haar muziek op het scherp van de snede te gaan staan.