Trijntje Oosterhuis (Amsterdam, 1973) is al jarenlang een van de top vocalisten van Nederland. Het begon allemaal toen zij samen met haar broer Tjeerd Oosterhuis op jonge leeftijd de popgroep Total Touch oprichtte. Later werd Trijntje succesvol als solozangeres. Zij zong met grote namen als Al Jarreau, Queen, Andrea Bocelli, Burt Bacharach, Marco Borsato, Herbie Hancock, Lionel Richie, Coolio, Ivan Lins, Herman Brood, Incognito, Khaled, Salomon Burke, Candy Dulfer, Jean ‘Toots’ Thielemans, Bobby McFerrin en Ronan Keating. Tijdens de opening van de Amsterdam Arena beleeft Trijntje eigenlijk haar grote doorbraak. Terwijl heel Nederland toekijkt vertolkt ze ‘De Zee’, geschreven door John Ewbank. In de periode daarna brengt Total Touch twee zeer succesvolle albums uit. Van hun eerste album worden bijna een half miljoen exemplaren verkocht en is daarmee het best verkochte Nederlandse debuutalbum ooit. De grootste hits van Total Touch zijn ‘Touch Me There’ en ‘Somebody Else’s Lover’. In 2002 komt Trijntje’s solodebuut uit. In deze tijd is ze steeds vaker te gast bij bekende jazzmuzikanten en -orkesten. Ze zingt met Toots Tielemans, New Cool Collective, het Jazz Orchestra en het Amsterdams Sinfonietta. In samenwerking met laatstgenoemde verschijnt het album ‘Strange Fruit’ op het jazzlabel Blue Note. Deze cd wordt dubbel platina, wat voor jazzbegrippen zeer uitzonderlijk is. Van de tour die volgt wordt de dvd-registratie ‘A Thousand Days’ gemaakt. Haar volgende album ‘See You As I Do’ neemt ze op in haar thuisstudio en hieraan werken onder andere Toots Thielemans en Candy Dulfer mee. Dan volgt in 2006 het Blue Note-project ‘Burt Bacharach Songbook’ met nummers zoals ‘Walk On By’ en ‘That’s What Friends Are For’. Trijntje werkt hiervoor samen met Burt Bacharach in LA. Hij dringt aan het vergeten stuk ‘Waiting For Charlie (To Come Home)’ op te nemen, waarvoor hij op de piano een nieuw intro schrijft. Ook speelt hij mee op ‘This House Is Empty Now’, dat hij eerder opnam met Elvis Costello. Ook dit album wordt dubbel platina. Eind 2006 komt haar cd ‘The Look Of Love’ waarop ze wordt begeleid door Metropole Orkest. Tijdens haar akoestische theatertour in 2007 wordt ze begeleid door haar goede vriend, gitaris Leonardo Amuedo. Halverwege die tour krijgt Trijntje de unieke kans om een tweede album op te nemen samen met Burt Bacharach. Maar liefst vijftien liedjes nemen ze op, waaronder één nieuw stuk genaamd ‘Who’ll speak for love’ wat tevens de titel van het album wordt. Hij schrijft dit liedje samen met Tim Rice, die we kennen van onder meer de wereldberoemde musicals Aïda, Jesus Christ Superstar en The Lion King. Hiermee kan Trijntje zich scharen in een lijst aan grootheden die de eer hadden een liedje te ‘krijgen’ van de grootmeester. ‘Who’ll speak for love’ staat binnen no-time in de Top 10 van best verkochte albums en behaald ook de platina status. Na een succesvolle dvd-registratie van de theatertour en optredens tot in Japen wordt Trijntje in 2009, net als de rest van de wereld, opgeschrikt door het nieuws dat Michael Jackson is overleden. Samen met Leonardo Amuedo gaat ze in haar tuinhuis Jackson-songs opnemen. Puur uit liefde voor de muziek. Na aandringen van onder andere goede vriendin Candy Dulfer besluit Trijntje om de liedjes uit te brengen. Zonder producer en low-budget. Na een dikke maand is de plaat ‘Never Can Say Goodbye’ goud. Dankzij de grote belangstelling wordt er een kleine clubtour georganiseerd. Hier gaat Trijntje hits als ‘I Just Can’t Stop Lovin You’, ‘Gone To Soon’ en ‘Human Nature’ ten gehore brengen.